Op maandag ben ik al in Friesland en werk ik in Leeuwarden. Het is de eerste dag van de grote afscheidstour. Na deze week gaan de nodige mensen op vakantie, ik zie ze vandaag voor het laatst. Voor de mensen die direct aan mij rapporteren heb ik een Moleskin notitieblok gekocht en ik schrijf voor iedereen een eigen boodschap. De eerste drie raak ik maandag kwijt. Aan het eind van de dag eet ik met een van hen, in Muiden. Ik red het precies op tijd, het verkeer zit mee.

Op dinsdag ga ik iets doen wat nog wel op mijn wensenlijstje stond, maar onzeker was of ik het ging redden. Ik ga met een paar geweldige collega’s van mij en de mensen van a.s.r. de toekomstige IT architectuur voor de gezamenlijke Finance-organisatie tekenen. Het kost ons flink wat uren praten, eerst over de principes en daarna om door alle ketens heen te praten. Ik heb de nodige platen uitgedraaid op papier en ook de nodige lege vellen meegenomen. Ik denk het beste na als ik ondertussen mag tekenen en schrijven. Waar wij heel goed weten wat onze collega’s van Finance gebruiken aan functionaliteiten en hoe wij dat ondersteunen met onze IT, is de kennis aan de andere kant van de tafel helaas minder. In de loop van de week komt er meer en meer informatie onze kant op van andere collega’s die het beeld complementeren. Aan het eind van de dinsdag ben ik goed moe en ook heel tevreden. Nu moet ik nog een plan bedenken hoe ze hier gaan komen, in welke logische stappen. Dat gaat mijn laatste kunstje zijn hier, denk ik.

Woensdag werk ik achterstallige administratie weg en bereid ik wat andere klussen voor. Daarna spreek ik de strategie van een aanpalend domein binnen Aegon door voor de komende drie jaar, soms komen dingen precies op tijd bij elkaar. De dinsdag heeft mij voorbereid op heel veel vragen die de rest van de week en komende weken mijn kant op komen. Aan het eind van de ochtend rij ik naar Amsterdam om te gaan lunchen met Pepijn. Hij is een voormalig collega die ik nog steeds graag volg en we kletsen uitgebreid bij, ik met een voor hem traditionele steak tartaar, hij met de voor mij traditionele egg benedicts. Daarna rij ik snel weer naar huis voor nog wat uren werken. Aan het eind van de dag ga ik met een omweg, de stapjes moeten nog gemaakt worden, naar Goesting in Utrecht. Ik had me nooit gerealiseerd dat ze achter ook een tuin hebben, waar we deze avond zitten. Het is vanwege alle aanstaande vakanties, ruim drie weken voor mijn vertrek, het moment dat we voor het laatst met dit team bij elkaar kunnen zijn. Ook Anke schuift, niet geheel verrassend, aan. Zij was tot een jaar geleden onze baas, we maken er een soort reünie van en kletsen bij over alle ontwikkelingen. Ik word ook zeer ruim bemeten met een geweldig cadeau, namelijk een theaterbon. De man en ik gaan er iets moois voor uitzoeken (dans of opera?). Voor we het weten is het tien uur en lopen Anke en ik naar huis.

Donderdagochtend ben ik dankzij een wat onderbroken nacht niet helemaal fit. Toch werk ik het reguliere ochtendritueel af en ga ik daarna naar Den Haag. Daar werk ik een redelijk standaard riedeltje van vergaderingen af, inclusief twee afscheidskoffies. Aan het eind van de dag neem ik een voorlopig afscheid van Jasper, een directe collega. Hem ga ik vast na de vakantie weer een keer zien bij een borrel. Thuis krijg ik een goede pastasalade geserveerd en drink ik een lekker wijntje.

Op vrijdagochtend werk ik thuis. In plaats van een regulier IT overleg is de vakantie aangebroken en heb ik de hele ochtend vrij voor andere zaken. Ontwennen. Ik herschrijf de charter voor ons huidige managementteam, die is toe aan een update. Niet alleen omdat ik wegga, ook omdat de constellatie anders is geworden en de topstructuur is veranderd. Verder doe ik wat gezellige calls van klagende mensen, dat is ook onderdeel van weggaan. Met de vakantie zijn veel mensen op vakantie, daardoor is regulier contact de komende weken wat minder vanzelfsprekend. Dat voelt in combinatie met mijn verjaardag waarbij veel mensen op vakantie zijn, altijd een beetje als een stilte retraite.. Als het werk gedaan is, stap ik in de auto, in een zonovergoten Utrecht. Voorbij Emmeloord begint het met regenen. Vanaf daar is het een ander weertype en begint de Schiervakantie voor mij. Ik sla niet af richting Leeuwarden maar rij door naar Drachten. Ontwennen, dit is voortaan de gewone weg naar Schier in plaats van eerst gaan werken in Leeuwarden. Wind, regen en mooie wolkenpartijen sieren mijn horizon. Alhoewel ik ingepakt heb voor beter weer, biedt de auto voldoende mogelijkheden om nog te wisselen. Dus het wordt de echte regenjas in plaats van een windjack zonder capuchon, wandellaarzen in plaats van mijn waterschoenen. Ik ben blij dat ik een truitje heb meegenomen, anders had ik alweer iets moeten kopen op Schier. Dat ga ik toch wel doen, maar nu is het geen noodzaak.

Ik ben ruim op tijd in de haven, de boot is net aan en daardoor ontstaat er ruimte op het parkeerdek. Ik wacht even een flinke bui af en verzamel dan mijn twee tassen en kan zo doorlopen, de boot op. Die is al druk, terwijl het nog een half uur duurt tot de afvaart. Ik vind een zitplekje, zet een koptelefoon op met Evensong van BBC radio 3 (met BBC singers en Anna Lapwood) en ga de week beschrijven in dit blog. De vakantie is begonnen. Tijd om na te denken over het leven en het implementatieplan voor Finance.