Aangezien de werkweek niet meer inhield dan vijf dagen op kantoor zijn voor veel verschillende vergaderingen, gezamenlijke lunches, uit eten en gezellig zijn, ga ik daar niet over uitweiden.

Op zaterdag ga ik voor het eerst in hele lange tijd niet met mijn eigen auto naar mijn ouders. Mijn zus rijdt. Dat betekent dat ik heel goed moet nadenken wat ik allemaal mee moet nemen. Sleutels, blikjes thee, houtzakken, goede schoenen aan hebben, oplaadsnoertje voor de telefoon. Ik vergeet natuurlijk een petje of de zonnebril. Die hebben we eigenlijk wel nodig, want het is de zaterdag van de felle buien, prachtige regenbogen en daarom tussendoor ook nog veel zon. Omdat ik niet hoef te rijden kan ik echter gewoon de andere kant op kijken of even mijn ogen dichtdoen. We komen bepakt en bezakt keurig op tijd bij mijn ouders voor koffie met tompoezen.

Om elf uur meldt ook Leonie zich, een buurvrouw van verderop. We gaan inspectie gevallen bomen doen en spreken het plan de campagne voor het rooien van de eiken en berk achterin door. Zij is net als ik een houtstoker en ook -rooier. Ze heeft duidelijk meer materiaal tot haar beschikking, kleine tractoren, kloofmachine op de aandrijfas, voldoende hef op de vooras en zo. We maken een principe afspraak voor Tweede en Derde Kerstdag en wisselen telefoonnummers uit, ik moet voor die tijd zorgen voor een schone en veilige werkplaats. Afspraak is dat de dames, zij en ik, gaan zagen en de verschillende heren gaan zorgen voor het afvoeren van het hout. Ik ben benieuwd.

Aangezien het ondertussen alleen tussen de buien door droog is, vermaken mijn zus en ik ons met wat binnen klussen. Lampen vervangen, kijken of het mes van de bosmaaier af wil (mooi niet, zit supervast gedraaid), mijn bed op zolder verhuizen, plinten opmeten, onderkleed korter knippen zodat een van de honden er niet mee aan de haal gaat, gevallen appels rapen, hekjes rond de appelbomen plaatsen zodat een van de honden de gevallen appels niet opeet, hout inladen, haardje stoken, lasagne maken, appel/crumble maken voor bij de thee, lunchen, gezellig zijn, borrelen enzovoort.

Na het eten krijgen we nog een kopje koffie en dan rijdt mijn zus ons weer naar Utrecht. We spotten de nodige reeën en ik weet ook een vos te duiden. Ik zie nog meer als ik niet zelf rij. Thuis tref ik een nagloeiende houtkachel aan, waar ik nog even de benen voor strek met een glaasje wijn.

De zondag is een luie dag, ongeveer. Het huis is koud en desondanks gaat de centrale verwarming niet aan. Ik begin met een reguliere opstartroutine van planken en een beetje werken. Ik heb echter niet superveel zin in alle cijfers en gedoe. Daarom zit ik rond half tien beneden en ga ik houtkachel stoken. Met de werklaptop op schoot doe ik nog wat denkwerk, terwijl ik naar nieuwe CD’s luister. In de CD speler blijken nog de CD’s van Pasen te zitten, zolang heb ik het apparaat niet aangehad. Als ik zelfs geen zin meer in denkwerk heb stap ik over op een boek lezen en ga ik voor de lunch zelfs nog even een tukje doen. De katjes volgen me weer braaf door het hele huis, de boefjes. Na de lunch van wortelsalade en thee vermaak ik me nog wat met zilver poetsen voordat ik me ga omkleden in donkerblauw.

Om drie uur loop ik via een kleine omweg onder een grote paraplu naar de Kathedraal. Daar zijn Wouter en geluidsopnameman voor vandaag Eugène al aan het opbouwen. Wouter stoeit wat met camera’s en statieven, want vandaag doen we een youtube-opname. Naast geluid dus ook beeld. Je begrijpt, ik ben net bij de kapper geweest en ook aan visagist heeft het niet ontbroken. Not. Dus kijk ik maar even door registraties heen, Wouter schiet nog even het orgel in voor wat tongwerken stemmen en dan zitten we om kwart over vier klaar voor de eerste take. Ware het niet dat in de steeg naast ons iemand heel druk is met veel lawaai maken. Dus loopt Wouter nog maar even op en neer om te kijken wat er aan de hand is, waarna de overbuurman het kabaal stopt. Nieuwe poging voor take 1.

Voor de mooiste beelden moet ik vandaag aan de andere kant van het orgel staan, dat is weer een hele andere dimensie voor het registreren. We spelen vol overgave ons door Kees van Eersel en Franck heen, ik probeer niet al te veel op de camera’s te letten maar ben me er wel van bewust. Waardoor ik dingen veel later doe dan ik in concert zou doen, zoals voorbereiden van registratiewisselingen of bladzijde omslaan. Geen overbodige handelingen in beeld en toch op tijd zijn. Het is weer een andere wijze van muziek maken.

Na drie volledige takes van beide stukken met ondertussen wisseling van camerapositie en wat kleine passages met en zonder registratiewisselingen in beeld is er voldoende geluid- en beeldmateriaal voor Wouter om mee te gaan monteren. We breken alle stellages weer af, hangen de portretten terug aan de muur en brengen de koorzolder weer op orde. Rond zes uur staan we buiten en loop ik na het dag zeggen door de regen naar huis. Als het materiaal klaar is en gepubliceerd, zal ik een link delen.

Thuis brandt de houtkachel nog steeds/weer, is de lamsstoofpot klaar en staat er een nieuwe fles wijn op me te wachten.