Ingespeeld
Op maandag begin ik met wat werken. Daarna ga ik naar het AMC om de tweejaarlijkse controle van mijn hart te laten doen. Bloeddruk, ECG en een 24-holtermeting. Met het kastje op/om rij ik door naar Den Haag voor werk. Het is een intensieve dag met veel financiën. Ik ben op tijd weer terug voor wat eten.
Daarna meld ik mij in de Nicolaïkerk voor een voorrepetitie. Wouter legt uit hoe hij tot de registratiekeuzes is gekomen en we spelen het een en ander door, al schrijvend. Om kwart voor acht begint het koor binnen te druppelen. Van acht tot kwart over tien repeteren we ons door het programma voor zaterdagmiddag heen. Te Deum Laudamus van Hendrik Andriessen en de Martinus Cantate van Wouter van Belle zelf.
Op dinsdag werk ik in Leeuwarden, op woensdag ben ik weer in Den Haag. ’s Avonds heb ik een coachsessie en concludeer ik voorzichtig dat ik ondertussen werk omdat het leuk is met de mensen om mij heen en omdat ik er veel geld mee verdien. Niet meer dan dat. Geld dat me in staat stelt andere belangrijke dingen in mijn leven te doen en te bewerkstelligen. Zoals muziek. Op donderdag beginnen we in Den Haag en hebben we een managementoverleg op Nederzandt (Noordwijk) met aansluitend een vegan barbecue. Je maakt mij altijd gelukkig met veel groenten, dus dat komt goed.
Ook krijg ik op donderdag een kopie van de montage van de CD van afgelopen weekend. Wauw! Met tranen in mijn ogen hoor ik het resultaat terug van al het werk en de investeringen. Wauw!
Op vrijdag werk ik thuis. We hadden eigenlijk een heidag gepland staan maar er waren belangrijker dingen te doen, dus kan ik heerlijk klussen alsof het zondag is. Er staan maar een paar vergaderingen in mijn agenda die ook nog eens een voor een afgezegd worden. Dus ik doe veel, maar niet genoeg, aan papierwerk. Lezen, schrijven, gedachten ordenen.
Ook ga ik nog een uur repeteren met Wouter. Op zaterdagochtend hebben we namelijk nog een concert. Nu speelt Wouter stukken die we in de afgelopen weken al langs hebben gekregen, maar niet allemaal op dit orgel. Dus zoeken we ons weer een weg door registers, een aantal mankementen die het grote orgel parten spelen vermijdend. Een registerknop die het niet doet bijvoorbeeld (5) of een vals register (24). De orgelbouwer moet er binnenkort maar even aan te pas komen. Ook op het koororgel werken we nog even ons door een stuk heen.
Op vrijdagavond gaan de man en ik borrelen/eten in Zeist, bij de kinderen. Een heerlijke avond kletsen, de kleinkinderen groot zien groeien, wijntjes drinken. We zijn met de bus, dus ik kan rustig meedrinken.
Op zaterdag word ik dan ook wakker met wat hoofdpijn. Leila heeft ons laten uitslapen, alhoewel het racen door huis, en vooral boven mijn hoofd, me uiteindelijk wel weer terug in het land der wakenden krijgt. Na alle ochtendrituelen van koffie, krantje, planken etcetera is het tijd om een rondje te gaan lopen. Aansluitend doe ik wat snelle boodschappen bij de AH en de bakker. Bij nog wat extra koffie lees ik mij door wat tijdschriften (over orgel spelen op Waddeneilanden) heen voordat het tijd is mij weer in de kathedraal te gaan melden. Om half tien zitten Wouter en ik achter het koororgel. Hij heeft dan alweer ruim een uur gestudeerd. We stemmen de hobo en gaan dan door naar boven. Ook hier controleren we vooral de stemming. Terwijl de organisatie begint binnen te druppelen, stemmen wij nog even twee registers. Tegen die tijd zijn de tieners van het Kathedrale Koor Utrecht met dirigent Hester Westra ook binnen en aan het inzingen. Dus wij gaan weer naar beneden voor repetitie. We hebben geen tijd om alles door te nemen. Ik hol nog even terug naar boven om de juiste bril van Wouter op te halen, dan kijk ik in afwachting van het begin de muziek nog maar even droog door.
Onderaan dit blog staat het volledige programma dat we uitvoeren in het kader van de Nationale Orgeldag. Die samenvalt met Open Monumentendag.
Er overkomt me iets dat niet vaak gebeurd, Wouter speelt namelijk de Missa Catharina, van hemzelf. Dat heeft hij al heel vaak gedaan, het KKU met hem. Het is een mis die voor mij voor het eerst op de lessenaar staat. Ondanks dat ik de muziek uit opnames wel ken, heb ik zelf nog nooit iets aan registraties gedaan. Met de summiere aanwijzingen in de partituur en af en toe wat onderling geklets of op basis van instemmend gehum van Wouter, schakel ik in of uit. Het is wat zenuwslopend, alhoewel ik het orgel goed genoeg ken.
Tijdens de speech van de wethouder om deze dag officieel te openen, lopen we naar boven, waar Wouter een zeer geïnspireerde Franck speelt en we besluiten met het altijd sensationele en virtuoos gespeelde Postludium. Aangezien we dat afgelopen weekend op CD hebben gezet, kan ik de registraties ondertussen dromen. Franck staat volgende week weer op de lessenaar, dan voor een prive-opname. We verzamelen al onze spullen, sluiten het orgel en orgelzolder af en melden ons beneden. Terwijl Wouter met de verschillende collega’s en bezoekers napraat, ga ik op weg met zijn tas op mijn rug naar de volgende repetitie en concert. Ik loop de Lange Nieuwsstraat uit naar de Nicolaïkerk. Daar tref ik organist Ko Zwanenburg achter het orgel, terwijl Toonkunst Utrecht onder leiding van Jos Vermunt aan het inzingen is. Ko maakt ruimte voor me, ik pak de tas van Wouter uit: partituren, aantekeningenboek, potlood, zijn goede bril, orgelschoenen. Op tijd denkt Ko aan het feit dat de orgelbank op blokken moet, tijdens het aankomende concert spelen Ko en Wouter om en om, wat betekent dat we dat een aantal keer zullen herhalen. Als Wouter zich tien minuten later meldt, kan hij zo de orgelbank opschuiven voor de repetitie.
Ondanks dat ik tijd heb gehad om om te schakelen, gaat de repetitie niet al te best. Ik moet weer even wennen aan het alweer derde orgel van vandaag, waar ik de minste ervaring mee heb. Het Te Deum moet ik straks echt nog even goed doorkijken, aangezien ik vandaag weer eens de humane zwelkast ben (hard en zacht van het orgel). De Martinus Cantate is gelukkig volledig uitgeregistreerd, zodat ik vooral moet doen wat er in het boek staat.
Terwijl Wouter beneden met veel bezoekers gaat kletsen, kijk ik dus de partituren nog maar eens grondig door. Ik kom aanwijzingen in de verkeerde volgorde tegen, of missende aanwijzingen. Ook hebben we in de repetitie nog wat zaken net anders gedaan, die ik toch maar even aanteken. Ko heeft beneden geluisterd en ook nog wat suggesties. Oftewel, we gaan in concert iets anders doen dan we in de repetitie hebben gedaan. Voel je mijn stress al oplopen? Ik haal een paar keer diep adem en orden alle input.
Zie je de C1 en C2 staan? In mijn handschrift? Die staan niet in de partituur!
Tevens vind ik in de aantekeningen nog 2 registraties die helemaal niet in de partituur staan. Op de eerste bladzijde! Ik gok op wat kennis en ervaring waar deze moeten komen. Pas als de partituur op de lessenaar staat kan ik bij Wouter controleren of het op de juiste plek is. Maar zover is het nog helemaal niet. Ko begint na alle openingswoordjes namelijk met het Laudes Organi van Albert de Klerk, geholpen door zijn registrant Joost. Een stuk dat ik goed ken dankzij Wouter.
Op 'goed geluk' C1 ook maar in de partituur geprikt....C2 staat op de volgende pagina
Daarna zijn wij aan de beurt met het Te Deum van Andriessen. Het koor zingt harder dan in de repetitie. Op verzoek van Wouter registreer ik daarom bij tijd en wijlen in het fortissimo naar meer fortissimo naar meer fortissimo dan we hebben afgesproken. In het laatste systeem trek ik werkelijk alle registers open die we hebben.
Bovenaan de pagina wat ik moet doen om fortissimo te bereiken....er kan meer dan fortissimo op dit orgel....
Dan schakelen we snel weer af en uit, bank van de blokken af, want Ko is weer aan de beurt met een heel nieuw werk, van Cor Kee. Alle kleuren van het orgel komen langs.
Dan mag de bank weer op de blokken en gaan wij de Martinus Cantate doen. Ook hier hebben we nog wat last minute wijzigingen in de registraties en probeer ik het overzicht en inzicht te behouden voor een optimale muzikale ervaring. Terwijl Wouter met het koor in zijn rechteroor zit te spelen, zorg ik dat het orgel in de juiste stand staat. Af en toe roep ik wat in zijn linkeroor om de juiste registraties voor de mij onbereikbare andere kant van het orgel goed te krijgen. Zo ploegen wij ons door ook dit stuk heen, improviserend op een sterker zingend koor dan in de repetitie. Ik ben ondertussen ingespeeld, op zowel Wouter, orgel als koor. Ook hier weet ik in de slotmaten het orgel heel hard te krijgen.
Wouter gaat beneden het meer dan welverdiende applaus in ontvangst nemen. Ik breng het orgel weer in een originele staat en pak zijn tas in. Daarna ga ik op een stoel achter het orgel zitten uithijgen. Het was me weer een belevenis vandaag. 3 orgels, 2 concerten, 2 repetities en dat allemaal in 6 uur tijd. Het lijkt wel werken. De voldoening is intens, zeker als ik in het naar huis lopen door een (ex)koorlid wordt gecomplimenteerd met het mooie muziek maken.
Thuisgekomen verdwijn ik naar mijn eigen bankje in mijn werkkamer. Leila nestelt zich op mij en als ik ga slapen op mijn voeten, Charlie in mijn knieholte. Ik moet even bijkomen van deze intensieve dag. Daarna ga ik beneden genieten van een avond borrelen en Dagelijkse Kost kijken met de man. De wijn gaat als vanzelf naar binnen.
Link Toonkunst
Link orgeldag
Openingsprogramma Sint-Catharinakathedraal Utrecht aanvang 10.30 u
Diverse Fantasien Georg Philipp Telemann (1681 – 1767)
Welkom Lucas Buiting in plaats van Hans Boogert, plebaan Sint-Catharinakathedraal
Uit Missa Catharina (2021) W. van Belle (1958)
Kyrie – Gloria Sopranen en alten Kathedrale Koor Utrecht
Hester Westra, dirigent, Wouter van Belle, koororgel
Doelstelling Nationale Orgeldag Wim van der Ros, werkgroep Nationale Orgeldag
Stichting Klinkend Erfgoed Nederland
Menuetto John Ireland (1879-1962), Wouter van Belle, koororgel
Utrechtse orgels: verbeelding van het verleden door Jaap Jan Steensma
Uit Missa Catharina Wouter van Belle
Sanctus-Agnus dei Sopranen en alten Kathedrale Koor Utrecht
Hester Westra, dirigent, Wouter van Belle, koororgel
Opening Nationale Orgeldag Rachel Streefland, Wethouder gemeente Utrecht (ChristenUnie) o.a. portefeuille Erfgoed
Prélude Fugue et variations César Franck (1822-1890), Wouter van Belle, hoofdorgel
Slotwoord Robert Helder, voorzitter Stichting Klinkend Erfgoed Nederland
Postludium Wouter van Belle, over de gregoriaanse paashymne O filii et filiae (2009) Wouter van Belle, hoofdorgel
Aanvang: 13:00 uur
Locatie: Nicolaïkerk, Utrecht
Programma:
Albert de Klerk, Laudis Organi, (orgel)
Hendrik Andriessen – Te Deum (voor orgel en grootkoor)
Cor Kee – Merck toch hoe sterck (orgel)
Wouter van Belle – Martinus Cantate (voor orgel, groot koor en baritonsolo)
Uitvoerenden:
Toonkunstkoor Utrecht o.l.v. Jos Vermunt
Ko Zwanenburg – Organist Nicolaikerk
Wouter van Belle – Componist en organist Catharinakerk
Bert van de Wetering – Bariton