De werkweek is redelijk niet spectaculair. Er is een groot project dat richting implementatie loopt en we hebben misschien net genoeg of misschien net niet genoeg tijd om het in augustus te implementeren. Volgende mogelijkheid wordt oktober. Ik blijf even duwen op wat er echt moet gebeuren. Hou iedereen bij de les. De groep is redelijk eensgezind, we gaan richting de finish.

Verder werk ik een dagje op kantoor, spreek mijn baas, zeg dat ik over iets boos ben. Het komt blijkbaar aan, eind van de week zijn de slides aangepast. Ik heb het niet gecontroleerd. Verder werken we samen heel hard aan een goed verhaal over budget en allocaties. Met vereende krachten komen we tegen het eind van de week en uiteindelijk zaterdagochtend voor mij tot een punt dat ik durf te vertellen tegen de rest van het bedrijf. Hij gaat de inhoud vertellen, ik de techniek achter de inhoud.

Dinsdag ga ik ook eten met Franca bij Birds op Kijkduin. Gewoon even lekker bijpraten, haar stimuleren in de volgende stap in haar carrière. Komt goed, ze heeft leuke ideeën.

Tussendoor pas ik twee keer per dag op een puberhond verderop. Die is nog bezig met opgevoed worden, hartstikke leuk.

Op vrijdagochtend ga ik vroeg naar Wilnis voor 9 holes met een zakenrelatie. We spelen beiden privé, besluiten we, terwijl we een beetje bijbabbelen over zijn dochter (8 weken), werk, projecten etcetera. Ik kan nog steeds een driver linksom slaan, de afstanden zijn niet alles met natte fairways. Soms hak ik meer grond dan bal. Ik kom er wel beter in, de laatste paar holes weet ik redelijk uit te spelen, op de eerste paar eindig ik eerder rechts dan links en sla ik belachelijk ver met ijzers. Ik blijf stoïcijns, daarvan weet ik dat het mij het beste resultaat oplevert. Constant spelen kan ik blijkbaar nog niet. Blijven oefenen en veel spelen is mij verteld. Ik verbeter mijn handicap, ik vind niet dat ik het echt verdiend heb vandaag met dit hakwerk. Maar….geen zandbak gezien, dat is ook een methode om goede scores te maken.

Op vrijdagavond gaan de man en ik na deze toch weer lange werkweek nog even kijken bij de ploegentijdrit van de Vuelta. Als ze dan toch zo dichtbij langskomen, dan willen we hier wel iets van meemaken. Al de hele week zijn er voorbereidingen gaande, ondertussen is de binnenstad afgesloten voor al het kruisende verkeer.

Het is langs het parcours bij ons om de hoek gezellig zonder echt druk te zijn. Het aanwezige publiek heeft een wijntje in de hand (ik woon in een goede buurt) en klapt zeer enthousiast en schreeuwt beheerst de renners toe. We zien twee of drie ploegen langs flitsen. We lopen naar huis om op de Belgische televisie te kijken wat er werkelijk gebeurt en zien een Nederlander winnen.

De beginstand van het hakwerk:

Op zaterdag ga ik na het laatste uurtje werken en croissantjes halen bij de bakker naar mijn ouders. Het warme weer heeft plaatsgemaakt voor een aangename temperatuur, er is wat regen gevallen in de afgelopen week. Na de koffie trek ik de zaakbroek aan en start de kettingzaag. Ik zaag de helft (denk ik, misschien iets meer) van de stammen in het houthok in kloofbare moten. In het rustuur begin ik aan het hakken (a.k.a. hout kloven), met de nodige pauzes met filmpjes kijken en sociale media volgen ga ik door en door. Minstens zes kruiwagens vol, misschien meer. Hierbij de tussenstand:

Ondertussen heb ik ook nog wat kleine klusjes voor mijn ouders gedaan. Ik ga douchen en dan is het tijd voor borrelen, stukje Vuelta kijken (weer een Nederlander in het rood), samen koken en eten. Daarna vertrek ik met een fles wijn naar het Boshuis voor een hele rustige avond en vroeg slapen.

Op zondagochtend word ik op een normale tijd wakker (zes uur). Na het ontbijt ga ik een rondje lopen. Eerst even het eigen bos inspecteren, daarna loop ik over het land van de buurman naar de weg en dan een rondje door een stukje nationaal park. Ruim een uur later ben ik weer terug en klim ik over het houten hek bij mijn ouders. Die zijn dan bijna toe aan samen de grote honden uitlaten, de kleine hond wordt even bij mij geparkeerd. Dan is het weer haktijd, ik heb met mezelf afgesproken om alles wat ik gisteren gezaagd heb op te ruimen, dus te kloven. Zo gezegd, zo gedaan. Het is met de nodige rustpauzes ongeveer anderhalf uur werk nog vandaag. Dan douchen, Boshuis aan kant maken, nog even wat drinken bij mijn ouders en dan richting huis. Het houtwerk is weer even gedaan.

PS: er staat een ree op de topfoto. Als je goed kijkt. Zodra ik weet waarom ik geen video's kan uploaden en dat verholpen heb zal ik ook nog een keer het filmpje delen.