Op het werk word ik ondersteund door een geweldige secretaresse en veel medewerkers die uitstekend werk leveren. Op Koningsdag word ik uitstekend verzorgd door de productiemedewerkers van Tivoli Vredenburg. Na alle repetities en concerten waarbij we zelf de sleutels, juiste deuren, lichtknopjes en luchtknoppen van orgels moesten zien te vinden, is dit het andere einde van het spectrum.

Het goede leven begint na een wandeling door een naar bier ruikend en met glas bezaaid Utrecht met een hartelijke ontvangst door de mannen achter de receptie. Ik mag meteen doorlopen, ken de weg wel ongeveer. In de grote zaal aangekomen via het podium loop ik naar het orgel.  Het Helikon Quartet is al hard aan het repeteren. Bij het orgel is Bert bezig om alles in orde te maken, orgel aan te zetten, licht te regelen. Hij vertelt dat de stemmer maandag nog even is geweest na de repetitie en biedt me een kop koffie aan. Organiste Gerrie Meijers komt ondertussen ook aan. Ik ben deze week door mijn vaste organist uitgeleend. Gerrie kwam vorige week in de lucht met het verzoek of ik tijd had. Aangezien mijn man en ik een jaar geleden al kaartjes gekocht hadden voor dit concert, had ik zeker tijd. Ik kon toen nog niet voorzien dat ik op/naast het podium nodig zou zijn in plaats van als betalend bezoeker. Mijn zus gaat zaterdag van mijn plekje in de zaal genieten.

Na een korte begroeting kijken we voorzichtig even wat muziek door. Bauwien van der Meer, de motor achter dit concert, is er ondertussen ook. Richard installeert nog snel even de monitoren voor ons zodat we zowel regelbaar geluid als beeld aan onze rechterzijde hebben.

Door ziekte is er nog onvoldoende tijd geweest om alles goed te repeteren. Vandaag zal daarom vooral gericht zijn op elkaar goed weten te vinden op de belangrijke momenten en de balans goed te krijgen. Voor de noten is de komende dagen nog tijd, dat kan iedereen voor zichzelf doen. Vrijdag is er een extra repetitie gepland, daar kan ik helaas niet bij zijn. Ik hoop dat ze dan wel iets doen aan de openvallende klep onder het klavier, is nu met plakband dicht gezet.

We beginnen met Medea van Annelies van Parys, bewerkt voor sopraan, strijkkwartet en orgel. Ik vind mijn weg in de muziek, de registers en hoe Gerrie het een en ander heeft opgeschreven. Samen komen we er wonderbaarlijk goed doorheen. We wisselen na de eerste doorloop ook de opstelling nog, kwartet komt tegen het orgel aanzitten op het hoogste deel van het podium Na nog wat repeteren is Doriene Marselje, de harpiste, met instrument ook aangekomen. Daarom gaan we snel door naar het Pie Jesu van Lili Boulanger.

Bauwien stelt een korte koffiepauze voor, ik maak kennis met Ig Henneman, de componiste van het werk dat we zo gaan repeteren. Maar eerst doen we na de korte pauze het derde deel van Je vis, je meurs van Monique Krüs. Dat gaat zaterdag in première. Afgelopen maandag hebben ze de andere twee delen al gerepeteerd in aanwezigheid van Monique. Gerrie heeft nog wat werk aan het uitzoeken van de registraties, ik ga zaterdag mijn best doen deze op het goede moment toe te passen. In de hoop dat ik deze stukken nog even echt mag repeteren.

Richard is ondertussen komen vertellen dat hij een camerapositie heeft gevonden boven onze hoofden. Hij overlegt echt of het niet in de weg zit, de projectie komt op het orgel terecht. Gaan ze vrijdag verder testen. Ik ga er proberen rekening mee te houden, maar de klank is toch echt belangrijker dan het beeld.

Dan is het de hoogste tijd om Beweis zu nichts van Ig Henneman te gaan repeteren. Het is een bewerking van Hinter der Wand, hier te vinden op Soundcloud. Met wat aanwijzingen van de componist tussendoor en goed tellen sla ik Gerrie door de muziek en schrijf ondertussen wat zaken op en uit.

Om twaalf uur worden we door het productieteam vriendelijk maar zeer dringend gevraagd te vertrekken. In de artiestenfoyer is er gelegenheid om te lunchen, het kwartet gaat in een kleedkamer daarna verder met repeteren. Ik praat nog even na met Bert, we hebben het over het concert van Toonkunst op 18 mei waarbij volgens hem wel orgel is, maar ik niet hoef te registreren. Hij vraagt ook nog twee keer na of ik zaterdag echt niet meelunch na het concert. Zo attent. Terwijl het volgende productieteam de zaal overneemt neem ik snel afscheid van Gerrie en loop door een vollopende stad naar huis voor de lunch met oranje tompouce.

Voor de volledige beschrijving van het concert: toelichting-30-april