Het begint ondertussen een ritueel te worden. Bijpraten met mijn ouders tijdens de koffie, in dit geval met een stroopwafel erbij. Daarna een kort rondje door het bos met mijn moeder om het werk te bespreken. Dan ga ik omkleden en pakken we alle benodigde spullen bij elkaar.

Opnieuw beginnen we achteraan in het bos. Niet helemaal achteraan, maar halverwege het laatste pad. Daar liggen twee berken op de grond die ik in blokken zaag. Mijn broer laadt ze op. Er hangen nog twee berken boven het pad, maar die mogen/moeten van mijn moeder blijven hangen. Zij is de baas, de berken hangen niet gevaarlijk. Eerlijk is eerlijk, er komt vandaag meer hout het bos uit en richting kloofhok dan dat ik plek heb in de verschillende houthokken. Dus ik vind het even prima. Ondanks dat het niet netjes staat. Ik ben in een opruimstemming.

Daarna schuif ik door naar voren in het bos en haal een kleinere berk uit een grove den. Deze versleep ik in delen naar het pad waar ik deze in de kleine blokken zaag die naar het kloofhok kunnen.

Tenslotte vel ik een geknapte berk. Dit is even wat uitdagender werk. Ik hou niet van loshangend hout boven me (widow maker heet dat), waardoor ik mij niet vrij kan bewegen bij het vellen. Daarnaast wil ik deze berk in een bepaald gat tussen andere bomen laten vallen, terwijl de berk overhelt naar precies de andere kant. Gelukkig is het geen supergrote boom, zodat ik met nieuw gekochte wiggen en een paar minuten slim werken het toch gedaan krijg. Ook deze berk gaat in kloofbare blokken. Ik verplaats al het bruikbare hout naar de rand van het pad, zodat mijn broer deze kan opladen.

Na een korte pauze, de honden willen even naar buiten en een van de honden komt ons nog niet graag tegen, gaan we verder. Ik loop met de kruiwagen met al het benodigde gereedschap weer naar helemaal achteraan in het bos. Dat is bij de twee grote eiken. Ondertussen heb ik de kettingzaag weer goed gevijld gekregen. Recht. Dat probeer ik uit op een van de eiken door er nog een plak af te zagen. Yes….de ketting is weer helemaal recht en lekker scherp. De blokken, er lagen er ook nog een paar waar ik de schuine kant afhaal, zijn echter niet te tillen. Dus begin ik met kloven.

Dat is zwaar werk. Grote broer is ondertussen ook weer achterin en begint met het wegbrengen van de takkenbossen door deze te verplaatsen naar de takkenwal. Ik zaag nog een stuk, kloof wat en maak het pad beter begaanbaar. Samen met broer laad ik zoveel mogelijk eik op de aanhanger, waarmee hij weer naar het kloofhok rijdt. We halen de lariks van vorige week ook uit het bos en die berk die ik als laatste heb gezaagd. Het kloofhok ligt overvol, voorlopig is er werk zat daar.

Nadat de honden nog een rondje hebben gelopen, ga ik nog de paden schoonblazen. Ook dat is werk dat na 15 maart even niet meer mag gebeuren in het bos vanwege het lawaai. Aangezien ook de kat met zijn poezelige pootjes dagelijks een rondje meeloopt met moeders en hond vind ik het wel zo prettig dat de paden goed begaanbaar zijn. De eigenlijke reden is dat mijn moeder recentelijk gevallen is door een rollend stuk tak onder bladeren of naalden dat ze niet gezien had. Veel te gevaarlijk dus, ze kan ook iets breken.

Dan is het kwart over vijf en tijd voor een borreltje en daarna zelfgemaakte preitaart van mijn vader. Ik ga weer moe maar zeer tevreden over al het werk op tijd naar bed.

Op zondagochtend schrijf ik een sollicitatiebrief. Daarna ga ik de houthokken opruimen en schoonmaken. Ik stapel het hout zoveel mogelijk goed op, veeg bladeren en spaanders bij elkaar en meet wat ik nodig heb om vanuit het midden verder te gaan bouwen aan stapels. Ook laad ik nog wat hout in de auto, het kan maar weg zijn. Ondertussen is mijn vader er ook bij gekomen en met vereende krachten plaatsen we palen van takken.

Daarna repareren we ook nog het houtrek achterin, in het kloofhok zelf. Hout is zwaar, het duwt met veel kracht de palen naar buiten. We maken wat constructies opnieuw nadat een deel opgestapeld hout aan de kant is gelegd. Daarna vullen we alles weer aan zodat het een nette stapel is.

Grote broer is met onze moeder in de wei van de boer takken aan het verzamelen en teruggooien op eigen terrein. Dat zijn de laatste resten van de stormen die we dit weekend wegwerken. De rest is voor een andere keer, zoals de in totaal nog vier berken die in het bos schuin hangen / deels afgeknapt zijn. Plus de twee berken die nog onder de twee eiken liggen achterin. Ik heb zeven bomen het bos uit gekregen met alle hulp in de afgelopen drie weekenden.

Ik ga douchen, de afwas doen en het Boshuis aan kant maken. De komende twee weken ben ik er niet, er zijn andere prioriteiten die om mijn aandacht roepen. Het gevallen hout is zoveel mogelijk veiliggesteld en in het kloofhok terecht gekomen, alle paden zijn weer prima begaanbaar. De rest moet wachten tot in het najaar. Vanaf nu ga ik vooral weer op het erf aan het werk met houtsnippers tussen de bessenstruiken verspreiden, nog wat bloemenwei maaien, hout kloven en nog meer hout kloven, beukenhagen snoeien en dat soort werk.

Minder moe dan de andere weekenden rijden we rond lunchtijd weer terug naar huis. Ik maak nog snel een apple crumble, wat voor mij bij boswerk hoort, ondanks dat het lente-achtig weer. Daarna steek ik de houtkachel aan. Hout genoeg voorlopig.