Na de koffie met oranjekoek, mijn derde ontbijt vandaag, laden we de aanhanger van de quad vol. Zagen, takkenscharen, mijn zaaggereedschap, genoeg olie en benzine, gark en dat soort zaken. Mijn vader rijdt met mijn zus achterop naar achteren, mijn broer en ik gaan lopen. Om half twaalf zijn we zover dat ik met de grote zaag de overgebleven grote eik op scherp zet. Ik begin aan de verre kant en maak zover ik durf de velsnede. Dan loop ik onder de eik door en begin aan de andere kant. Vanaf nu mag er niemand meer onder de eik door. Eroverheen is ook niet echt een optie. De velsnede staat keurig. Mijn broer zet er een wig in. Helaas niet in het midden maar aan de rand.

Twintig minuten later hebben we de wig er volledig doorheen weten te slaan, met wat hulpwiggen ernaast. Ik zet daarna de grote wig wel in het midden. Nog tien minuten later zit deze er goed diep in. Ik heb ondertussen twee flinke blaren op mijn handen. Mijn zus, aan de andere kant, mag de laatste klappen geven, ook deze eik is geveld. De stomp komt met een gestage snelheid omhoog, daar hebben we voorlopig geen last meer van.

Het doel is om het pad begaanbaar te krijgen. Dat is voor voetgangers, eventueel met een hond, nu het geval (mijn moeder). We kunnen er echter nog niet rijden. We beginnen eerst met chaos opruimen. Daar gaan we eigenlijk de rest van de middag mee door, steeds meer kleding komt aan de bomen te hangen. Het is warm in de zon en met ons tempo. Ondertussen oogsten we links en rechts stukken eik. Uiteindelijk zaag ik ook een flink stuk van deze eik af, zodat we ook met quad en aanhanger weer gewoon door kunnen rijden. Dan is het genoeg geweest, rond vier uur rijden we terug. Met vereende krachten ruimen we alles op, zagen nog een oude eik op lengtes en leggen die langs de omheining zodat honden er niet toch onderdoor kunnen. Tenslotte vijl ik de ketting nogmaals.

Dan ga ik mezelf maar eens onder een douche flink afschrobben. Het zaagsel zit overal. Aansluitend is er een uitgebreide borrel en salades. Om zeven uur heb ik ook nog een kop thee op en kan ik naar het Boshuis. Om half negen slaap ik ongeveer, mijn zus een half uur later. Mijn broer nog iets later. We zijn moe, na uren slepen met hout.

Situatie zaterdag einde dag

Zondagochtend begint om kwart over zes. Mijn zus en ik zijn wakker, we blijken beiden te moeten studeren voor het werk. Ik drink ondertussen een kop koffie en eet crackers met zelfgemaakte frambozenjam van mijn vader. Mijn zus gaat om half negen ontbijten bij mijn ouders. Ik begin ondertussen met het voorbereiden van het werk van vandaag. Te beginnen met de zaagkleding aantrekken, al het gereedschap klaarleggen, zaag nakijken, voldoende brandstof en olie meenemen. Als alles klaarligt, ga ik wat Ikea zakken vullen met hout voor mijn ouders en zet de bij de achterdeur neer. Vervolgens vul ik nog wat zakken voor in de achterbak van de auto. Vooral om het houthok zo snel mogelijk leeg te krijgen, want er gaat vandaag het nodige uit het bos komen.

Ik koppel de aanhanger aan de quad en ga dan mijn zus van het ontbijt halen. Samen laden we in en rijden we naar het eind van het bos. Tijd om verder te gaan. We overleggen wat we gaan doen. De twee eiken zover mogelijk kaal maken is uiteindelijk het plan en zoveel mogelijk redden wat nu ergens onder ligt. Terwijl ik zaag en kort maak, ruimt mijn zus op. Soms overleggen we even, kijken we goed. Soms kijkt ze toe terwijl ik wat meer uitdagende dingen doen. Zoals over een eik lopen, erop gaan zitten en takken inzagen en netjes laten vallen. Een tak doet niet wat ik wil en komt de zaag toch nog even klem te zitten. Met vereende krachten lukt het ons ook deze tak eraf te krijgen.

Rond elf uur komt mijn moeder met de laatste hulptroep, mijn broer. Hij gaat hout rijden naar het kloofhok, we hebben genoeg verzameld langs het pad. Wij toppen een van de grote eiken, de andere is zo kaal als mogelijk. Ik heb ondertussen mijn ketting nog tweemaal geslepen. Niet helemaal goed, helaas, ik ga krom door het hout. Vooral bij grotere stukken is dat te merken. Ik corrigeer dat voor een stuk en ga aan de twee losse berken beginnen. Ook hier heb ik af en toe hulp nodig van mijn zus, er hangt veel in andere bomen. Het lukt ons met minimale schade.

Om half een helpen we mijn broer de laatste keer opladen. Ik ga alvast met de kruiwagen met zaagspullen teruglopen. Terwijl zij de aanhanger leegladen ga ik vast opruimen. Ik vijl de ketting nog een keer eenzijdig, in de hoop dat dit zo beter gaat. Vooral bij eiken is het goed te merken, bij de berken had ik het idee dat ik door boter aan het zagen was. Er lag ook nog een populier of iets dergelijks, ook daar ging als een warm mes door boter makkelijk doorheen.

Na ook het opruimen van het Boshuis is het tijd voor een glas limonade en wat lekkers. Rond een uur zitten we in de auto en rij ik iedereen al gapend en mijn spieren voelend terug. Thuisgekomen word ik warm welkom geheten door manlief en twee katten. Manlief steekt de kachel aan, voorlopig is er hout genoeg. Ik ga douchen en daarna mij warmen voor de kachel. Ik heb er hard genoeg voor gewerkt, en de komende weekenden moet er nog veel meer gebeuren om het enigszins ordentelijk te krijgen. Het belangrijkste, begaanbare paden voor mens en machine, is bereikt, met alle vereende krachten.

Situatie na