Op donderdag werden we op onze wenken bediend met brokjes. Precies op tijd. Een uur later kregen we alweer brokjes, maar nu boven. Dat vonden we een beetje vreemd. Vervolgens ging de slaapkamerdeur dicht en zaten we daar opgesloten. Terwijl er een aardige dame op bezoek was. Wij vinden haar erg lief. Zij ons minder, daarom. Nadat we weer vrij waren gelaten en eten hadden gekregen, ging zij nog even weg. Toen ze terug was, hadden we een nieuwe troon.

De vrijdag was wat vervelend. Eerst ging de klok uit. Dan weten wij niet meer wanneer we echt om brokken mogen zeuren en wanneer het etenstijd is. Ze was wel het grootste deel van de dag thuis. Konden we haar lekker vervelen door voortdurend rondjes om haar heen te draaien. Of op haar te hangen. Buiten ging de wind en de regen heel erg tekeer, daar werden we niet rustiger van. We kregen niet eens een houtkachel om lekker warm voor te liggen. Gelukkig mochten we wel bij haar in bed, met onze oren onder het dekbed.

De zaterdag was ook al vreemd. Zij liep eerst de hele ochtend in en uit, deed allemaal klusjes die hij normaal gezegd doet. Bed opmaken bijvoorbeeld. Dat hadden we pas door toen ze er mee klaar was. Bij hem komen we altijd even helpen. Ook heeft ze alle blaadjes opgeveegd. Wij hadden ondertussen, terwijl ze even een boodschap aan het doen was, de kookplaat aan weten te krijgen. Zal haar leren. Er moet een poezenslot op. Hebben we nu vaak genoeg gezegd.

Vervolgens kwam er een oude man met stok langs (haar pappa, zegt ze), waar we snel een kroeltje van kregen. Zij gingen vervolgens heel lang samen weg. Gelukkig kwam er wel iemand anders langs om ons brokken te geven (haar broer). Ook kregen we eten van hem! Ze had alles voor hem klaargezet en een instructiefilmpje gemaakt zodat hij precies wist wat hij moest doen. Naast ons aaien natuurlijk. De klok was ondertussen ook weer aan, zodat we wisten dat het anders ging dan normaal.

Daarna kwam zij met de man met de stok weer thuis, terwijl de regen weer hard tegen de ramen sloeg. Hij ging kort daarop het beestenweer weer in, terwijl zij eindelijk op de bank ging zitten. Konden we weer even tot rust komen. Daarna lekker een nachtje slapen.

Op zondag deed ze weer allemaal klusjes naast regulier achter het stomme grote scherm zitten. We mochten haar niet afleiden, ze was bezig met allemaal cijfertjes. Brrrrrr. Wij kropen daarom maar snel in een mandje achter een kast, lekker samen, verder slapen. Buiten regent en waait het weer en nog steeds. Hondenweer.