Het begon donderdagavond met een auto aan de overkant van de straat die regelmatig vals alarm gaf. Om 23.30 uur was ik het helemaal zat om elke keer in slaap te vallen en vervolgens weer wakker geblèrd te worden door dat ding. De eigenaar of berijder was blijkbaar ergens achter ons in de wijk zich van geen kwaad bewust. Dus ik bel 0900-8844 en maak een melding. Vervolgens ga ik terug naar bed om verder te slapen. Helaas….er komt een politieauto voorrijden met een agent die constateert dat er op dat moment geen alarm afgaat. Nee, dat klopt. Het is dan 23.45 uur, zie ik op mijn telefoon. Dat het alarm ondertussen wel een keer of 6 is afgegaan gedurende de avond is blijkbaar niet interessant. De agent belt mij dat als ik nog meer overlast ervaar, ik gerust nog een keer mag bellen. Gelukkig houdt de auto zich verder koest, de volgende dag is het ding weg dus de accu was nog niet leeg.

Een avond later, vrijdag, is het opnieuw raak. Maar nu door iets heel anders. Met veel lawaai wordt er voor onze deur iemand gearresteerd. Ik heb nog niet gecontroleerd of de standaard nog op mijn fiets zit, iets wat door dergelijke lui nog wel eens als inbraakmateriaal wordt gebruikt. Met de nodige scheldkanonnades wordt iemand in de auto gewerkt die daarna muisstil vertrekt. Om 23.45 uur. Ook in het uur daarna is het nog onrustig in de straat met groepjes lui die uit de stad komen. Welke sluitingstijd niet helemaal gehandhaafd is, weet ik niet. Rond een uur val ik weer in slaap.

Op vrijdag heb ik een al jaren ongebruikte roeimachine ingeruild voor een taart. Deze neem ik op zaterdag grotendeels mee naar mijn ouders waar we de overige 5 van de 8 stukken tussen het boswerk opeten. Ik verzamel takken om te versnipperen bij het volgende bosweekend (weekend dat we met broer en zus buiten werken om wat grotere klussen te doen), er liggen nog wat berken bij de 2^e poel waar ik mogelijk nog wat hout voor de kachel af kan oogsten. Ook vul ik de houtvoorraad binnen bij mijn ouders aan en zet een Ikea-tas in de auto voor thuis. Het weekend wordt verder gevuld met redigeerwerk, een hele ingewikkelde lamp voor mijn vader in elkaar zetten en ophangen, het knippen van de haren van mijn moeder, bijpraten, de nieuwe hond steeds beter leren kennen, knuffelen met de kat, lekker borrelen en eten. Het waait stevig, het Boshuis kraakt bij tijd en wijle heel erg, desondanks slaap ik zo goed mogelijk.

Op zondag ga ik na de koffie op huis aan en ben met de lunch thuis. Daarna nog een uurtje mail stampen alvorens de man en ik naar de stad lopen. Even een cadeautje halen en dan naar Tivoli Vredenburg. Het kan weer, we gaan naar het Nederlands Kamerorkest met concerto in D van Stravinsky en met Lukas Jussen met Beethoven’s pianoconcert 1. Arthur heeft om een uur nummer 3 gespeeld.

Volledig tevreden lopen we door een drukke stad daarna weer naar huis om met een glas wijn voor de snorrende houtkachel langzaam het weekend uit te luiden.