Met de auto volgeladen rijden we gezellig samen naar de ouders. Na een kopje koffie gaan we aan het werk. Ik rol eindelijk de ethernetkabel voor buiten uit en sluit deze even aan op een Google Mesh, bij het buitenstopcontact van het Boshuis. Ik word ogenblikkelijk gestoken door meer dan een mug, dus ik ga me toch maar even snel omkleden in werkkleding. Ondertussen duwt pappa de kabel gewoon naar binnen door het gat dat de zwager vorige week al in het kozijn heeft geboord en kunnen wij rustig de Google Mesh proberen. Het is even wat gepiel met terug naar fabrieksinstellingen, de kabelt aan de andere kant goed in de router stoppen en wat geduld hebben, maar dan hebben we ook wat: supersnel internet in het Boshuis. Het is bijna alsof ik thuis ben. Thuis regelt de man dat er een nieuwe Google Mesh komt ter vervanging van deze die ik heb meegenomen.

Daarna gaan we eens kijken hoe die kabel onder de grond moet. We doen de eerste 10 meter, tot onder het hekje voor de honden door. Zwaar werk, maar hier nog met veel ruimte om te bewegen. Dan gaan we eerst maar eens lunchen.

Na de lunch gaan broer en ik zwaar grondverzet doen. Het is zwaar omdat we zwarte grond van onder onze voeten in een aanhanger moeten zien te krijgen die op schouderhoogte staat. De grond is redelijk nat. We krijgen er drie vol die we vervolgens in de wei weer leegscheppen en -kiepen. Allemaal om t.z.t. een sloot af te gaan sluiten, zodat het bos het water kan vasthouden. Vergunning is verleend, slootkant moet eerst voor 1 oktober geschoond worden door de gemeente. Dan moeten mijn ouders melden dat we gaan beginnen, voordat we het werk daadwerkelijk mogen uitvoeren. We rijden met de spullenboel weer terug en gaan water drinken. Vervolgens doen we samen nog een stukje kabel onder de grond stoppen. Dan voegen onze ouders ons weer bij ons. Broer gaat met mams in de wei kijken, ik mag verder aan de kabel met pappa. We krijgen er steeds meer handigheid in: door de graszoden heen steken aan de linker- en rechterkant en vervolgens een spade optillen, kabel zo diep mogelijk duwen, spade grond/graszode er weer op laten glijden, volgende spade…Er gaan er vijf in de meter, 45 meter lang. Als we bij het Boshuis aankomen pauzeren we even, om daarna de laatste 10 meter af te maken. Het internet doet het daarna nog steeds. Klus geklaard.

Ondertussen is het ruim voorbij borreltijd, dus ik ga maar snel douchen. Met vereende krachten maken we daarna een maaltijd waarvan we genieten. Ik ga traditiegetrouw daarna naar het Boshuis en geniet daar van het snelle internet. Voorheen deed ik niet veel anders dan een boek lezen, nu kan ik gewoon films kijken of muziek luisteren, streamend. Hieperdepiep. Ik ga desondanks op tijd slapen.

Gedurende de nacht merk ik op dat het lichtje van de Google Mesh heel veel licht geeft. Deze staat onder aan de trap, ik kan het volledige trapgat afgetekend zien op het plafond. Dat heb ik zondag maar opgelost door het lichtje uit te zetten.

Op zondag slaap ik uitgebreid uit om daarna bij het ontbijt de laatste zaterdagkrant te lezen. Daarna studeer ik een uurtje muziek. Woensdag heb ik een concert met zowaar een hele repetitie vooraf. Dat vind ik voor repertoire dat ik niet heel goed ken te weinig, dus heb ik alle partituren inclusief aanwijzingen al in de mail gehad. Het is een niet onbekend orgel, dus ik kan goed ‘droog’ oefenen aan de hand van wat opnames van andere organisten.

Nadat ik gecontroleerd heb dat de honden terug in huis zijn na hun eerste ochtendrondje, ga ik met de quad en de bosmaaier op pad. Er wordt vandaag nog meer grondverzet verwacht, daarvoor is het handig als ik even wat gras kortmaai. Aan de verkeerde kant van het boompje blijkt later. Daarna neem ik nog wat tegels mee terug om de kabel te beschermen tegen overijverige bosmaaiers (mezelf dus) waar deze uit de grond komt en het Boshuis in gaat.

De grote hond heeft ondertussen zijn gele hesje al aan en komt mij begroeten, mams komt er ook aan met een hondje op de arm en het andere teckeltje vrolijk huppelend mee. We gaan wandelen. Na een rondje bos, inclusief inspectie van toekomstig werk, is het tijd voor een kopje koffie.

Als ik genoeg moed verzameld heb, komt mijn broer er net aan voor zijn kop koffie. Hij gaat de komende nacht de nachtdienst weer in, dus probeert zijn slaapritme alvast weer vooruit te schuiven, c.q. hij past het in het weekend niet al te veel aan. Ik ga alvast de aanhanger weer vol grond gooien, het gat wordt dieper en dieper. Ik heb beloofd op hem te wachten, dus als ik niet verder meer durf vanwege de asdruk van het aanhangertje, ga ik rustig op de quad zitten wachten.
Ik hoor terwijl ik zo wat zit te mijmeren, steeds wat vallen in het bos en het komt ook steeds dichterbij. Bessen, eikels, dennenappels… jazeker, het is de eekhoorn! Heel gezellig in de toppen van de bomen zie ik hem of haar behendig van lekkernij naar lekkernij bewegen. Helaas te ver weg voor een goede foto, dat trekt mijn telefoon niet (het beestje staat op bovenstaande foto, echt waar).

Dan is het tijd om de quad te starten, want broer is ook op komen dagen. Hij rijdt de eerste lading naar de wei en we beginnen met het dempen van de sloot aan de boskant. Er verdwijnt een derde kuub grond in, zonder dat we er iets van merken anders dan zweetdruppels. Het water staat hoog. Dus rijden we terug voor nog een aanhanger vol grond. Nu zien we iets aan resultaat, op verzoek scheppen we nog een derde aanhanger vol. Dan is er een mooi dammetje ontstaan en ben ik er voor vandaag klaar mee.

Na wat onderhoud aan onszelf (douchen) en het Boshuis (opruimen, bed afhalen, afwassen en zuigen) lunchen we nog even gezellig mee alvorens we de auto volladen en terugrijden naar huis.

Daar aangekomen word ik lief verwelkomt door manlief en de twee bruine monsters. Met choral evensong op de koptelefoon schrijf ik dit blog. Straks krijg ik nog een heerlijk gebraden kippenpoot als avondeten, zo is vakantie deel 3 alweer bijna een feit.