Daarna hebben we een inspectieronde langs het hek gelopen. Broer en ik pakken het nodige gereedschap (hij zaagje, schop, takkenschaar en snoeischaar, ik de bosmaaier, harnas en helm) en gaan aan het werk. Langs het hek komt een pad dat dagelijks bewandeld gaat worden, wij maken het vrij van Amerikaanse vogelkers, varens, bramen, vuilboom, hulst, overhangede takken, boomstronken waarover gestruikeld kan worden en dergelijken. Ook losliggende takken en omgevallen bomen worden opgeruimd. Aan het eind, bij het hek, moet de wandelaar nog door een diepe geul stappen, dat is een volgend klusje om te doen: vullen met grond van elders, zodat de stap niet zo diep is.

Na een snelle lunch met veel limonade splitsen de groepen zich. Broer gaat met moeders het dak van de loods schoonvegen, ik ga met mijn vader weer meters beukenhaag snoeien. Het is de bedoeling dat ik vooral de bovenkant doe, want op een trappetje. Mijn vader, 84, mag dat ondertussen echt niet meer van ons. Een val is niet aan te raden. In de tuin met vele ongelijkheden is de trap weinig stabiel, alhoewel ik liever heb dat hij hier valt als het moet dan op de stenen waar de trap wel stabiel staat maar de klap niet gedempt. Enfin, ik ben er wel 1,5 uur mee bezig om de haag zo te krijgen dat het mij zint. De zijkanten kan mijn vader op een later moment doen. Ondertussen leggen hij en mijn broer nog een extra steen bij de brievenbus zodat de post zonder al te natte voeten gehaald kan worden. Na nog een kan limonade soldaat gemaakt te hebben gaan mijn broer en ik met het eerdergenoemde gereedschap het bos in, op de quad met aanhanger. Het pad langs de ijsbaan begint overwoekerd te raken, en aangezien hier ook dagelijks gelopen wordt is het tijd voor een grove snoeibeurt. Ik denk dat de ijsbaan 100 meter lang is, het is dan ook het nodige werk. Met de bosmaaier snoei ik zoveel mogelijk brandnetel (1,5 tot 2m hoog), braam en kleefkruid weg, zodat mijn broer overhangende takken kan snoeien. Aan de andere kant van het pad staat een houtwal, opgebouwd uit snoeiafval. Ook die maai ik zodanig dat de brandnetels en bramen niet langer over het pad hangen en de langslopende bewoners grijpen.

Voldaan na een dag fysieke arbeid rijden we terug naar het huis. Terwijl broer alvast het vuil van zich af gaat douchen ruim ik al het gebruikte materiaal op. Mams heeft ondertussen twee kruiwagens met beukenblad weggebracht naar ‘de kuil’ in het bos. Dan is het mijn beurt om te douchen en weer wat gezellige kleding aan te trekken. De werkkleding is morgen weer aan de beurt. Ik schuif aan bij de borrel en help daarna mijn vader even eten maken. Na het toetje van rode bessen uit eigen tuin verdwijn ik naar het boshuis, met een fles wijn. Ik lees nog wat, voordat ik mijn slaapzolder in orde maak: hor in het raam en de klamboe opzetten. Ook pak ik een laken in plaats van onder het dekbed te gaan liggen. De zomer is eindelijk aangebroken. Op tijd lig ik in mijn eigen tent, te luisteren naar de vogels. Het duurt niet lang voordat ik slaap.

De zondag begint wat later dan anders voor mij, ik slaap uit. Na een ontbijt, het lezen van een zaterdagkrant en het opschrijven van wat gedachten, ga ik om half negen grond kruien. Veel grond, om dat gat aan het eind van het pad langs het hek wat minder diep te maken. Ik wissel het af met beukenbladeren wegbrengen naar de kuil in het bos. De grote hond komt kijken, mijn moeder volgt snel. Tijd om een rondje door het bos te wandelen. Daarna krijg ik koffie van mijn vader en installeer ik wat extenders voor de wifi. Kan mijn moeder weer op haar eigen werkkamer internetten. Dan is het tijd voor de laatste beukenhaag. Onder de grote rode beuk in de voortuin. Met het trappetje en de heggenschaar ga ik ook deze snoeien, terwijl mijn vader bladeren achter mij opruimt. De eerste heg, van twee weken geleden, snoei ik ook nog even aan de zijkant, dan ziet alles er weer strak uit. Toen regende het nadat ik de bovenkant en achterkant had gedaan. Broer heeft ondertussen ook nog twee kruiwagens grond in het gat gegooid. We ruimen op, gaan onder de douche en na een snelle lunch voor mij stappen we voldaan en redelijk moe in de auto voor de rit naar onze eigen stad.